होऊन कडू अन् काळा
मी कपात पडलो होतो।
गरम त्यात डोक्याने
धुमसत आतुन होतो।।
येऊन तुझ्या स्निग्धाने
कशी कशिदाकारी केली।
रूपावर माझ्या आता
मी स्वतःच भाळत होतो!
जरि वरी पांढरा फेस
तरि आतुन धगधग क्लेश।
साखर तवहास्याची
मी हळूच झेलत होतो!
ढवळुनी कराने माया
निवविशी अपुले द्वैत
ओठांनी आता माझ्या
मी मलाच चुंबत होतो!
-अनिरुद्ध रास्ते
No comments:
Post a Comment