रोज सकाळी उठल्यावर

रोज सकाळी उठल्यावर
पेंगत बाहेर येतो तेव्हा
तुझ्या हातचा वाफाळता चहा
माझ्याआधीच हजर असतो
यासारखी जाग ती काय?

दोघांच्याही आवरण्यात
वेळामध्ये वेळ काढून
माझ्यासाठी आवडीचा
डबा हातात तयार असतो
यासारखी शिदोरी ती काय?

मी कामावर निघताना
दार लोटून घेण्याआधी
तुझ्या 'तश्याच' अवतारात
'बॉबी'सारखा टाटा करतेस
यासारखी ओढ ती काय!

कधीतरी बघताना
चोरून थोडं 'गोरं' अंग
लक्षात येताच,क्षणिकच,
पण जो कटाक्ष टाकतेस
त्यासारखा वचक तो काय!

कपड्यांच्या दुकानातच
कपडे बदलून बाहेर येऊन
नजरेतूनच फक्त माझी
अनुमती तेवढी मागतेस
यासारखी आस ती काय?

रोजचं माहित असलं तरी
संध्याकाळ होता होता
'घरी कधी येणार?' असा
प्रश्न तरीपण विचारतेस
यासारखी काळजी ती काय?

कितीही उशीर झाला तरी
वेळ निघून गेली म्हणून
बाहेर खाऊन आलो तरी
जेवणासाठी थांबून राहतेस
यासारखी माया ती काय?

कसाही जरी असलो तरी
माहेरी माझं कौतुक ऐकून
खालचा ओठ हळूच चावून
चेहरा लपवून हळूच हसतेस
यासारखी लज्जा ती काय?

पाडव्यासाठी ओवाळताना
निरांजनाच्या प्रभेमध्ये
डोळ्यांमध्ये चमक आणून
गोड स्मितहास्य करतेस
यासारखी तृप्ती ती काय?

-अनिरुद्ध रास्ते