आईच्या पोटात अंधार गुडुप!
मायेची ऊब नि शांतता खूप
कुणि मला हे सांगेल कां? की
हे सगळं सोडून बाहेर का जायचं?
लपेटून दुपट्यात छान झोपायचं
दुडुदुडु धावत घर फिरायचं
कुणि मला हे सांगेल कां? की
हे सगळं सोडून शाळेत का जायचं?
शिक्षण घ्यायचं, प्रगल्भ व्हायचं
ज्ञान वाटून अजून वाढवायचं
कुणि मला हे सांगेल कां? की
लक्ष्मीसाठी शारदेला का नाडायचं?
मोठं व्हायचं नोकरी करायची
जनताजनार्दनाची सेवा करायची
पण कुणी मला हे सांगेल कां? की
यासाठी कुटुंबाची मनं का मोडायची?
मुलीला शिकवून मोठं करायचं
धडाक्यात भारी लग्न करायचं
पण कुणि मला हे सांगेल कां? की
तिला परक्याचं धन का म्हणायचं?
नातवंडांसंगे खेळ खेळायचे
म्हातारपण विसरून लहान व्हायचं
पण कुणि मला हे सांगेल कां? की
त्यांना संस्कृती कधी शिकवायची?
संसार करायचा, तृप्त व्हायचं
हळूच सगळ्यातून मुक्त व्हायचं
मग कुणि मला हे सांगेल कां? की
पुढच्या जन्मी परत का यायचं?
- अनिरुद्ध रास्ते
No comments:
Post a Comment