तो येउन भेटुन गेला
मज चिंब भिजवुन गेला।
खुणा प्रणयक्रीडांच्या
मजवरी सोडुनी गेला।।
मी स्तंभित इथेच पडुनी
कुणी तुडवी मज पायांनी।
भाजतो सूर्य किरणांनी
मन झुरे वाट पाहूनी।।
लाटांवर होऊनी स्वार
तो नक्की पुन्हा येईल
घेउन जाईल मजला
आणून पुन्हा सोडेल!
हे अखंड चालायाचे
चक्र विरह-मिलनाचे।
कण कण भिजवायाचे
कण कण झिजवायाचे।।
- अनिरुद्ध रास्ते
No comments:
Post a Comment