या विश्वाची बाग, असे विस्मयी फार
कैक चांदण्या वरती धरती मोहर अपार
यातील तरूवर वाटे फळ आंब्याचे आले
रविबिंब कोवळे दिन नवा घेउनी आले
मस्त उबेतुन जेव्हा, झोप मोडली किंचित
करता किलकिल डोळे चमके काही अवचित
कडक थंडिच्या रात्री जणु उष्मांकुर फुटले
रविबिंब कोवळे दिन नवा घेउनी आले
वसा घेतला स्वर्गी, दीपोत्सव करण्याचा
अष्टौप्रहरी उजळे नभमंडप सुंदर साचा
पुनवरातीला आधी चंद्रबिंब चमचमले अन्
रविबिंब कोवळे दिन नवा घेउनी आले
- अनिरुद्ध रास्ते
